Winkelmand

Gigondas

Inleiding

De wijngaard Strekt zich helemaal uit op het grondgebied van de gemeente Gigondas in het departement Vaucluse. Het AOC gebied ligt aan de flanken en de voet van de berg les Dentelles de Montmirail en vlak bij de Mont Ventoux. In het gebied komen zeer veel wijngaarden met oude wijnstokken voor. Bij de oogst wordt streng geselecteerd, onrijpe en zieke trossen worden verwijderd.

Geschiedenis

Vanaf de 12e eeuw bevorderden vooral de religieuze orden de uitbreiding van de wijncultuur. Later, en dit tot de 17e eeuw, maakt Gigondas deel uit van het prinsdom van Orange, waarvan bekend is dat het eigendom was van de Rijnlandse familie van Nassau tot de annexering door Lodewijk XIV.

Het AOC decreet

Gigondas is sedert 1971 geklasseerd als AOC voor rode en rosé wijnen.
Het alcoholpercentage moet minstens 12,5% bedragen.
De opbrengst mag maximaal 35 hectoliter per hectare opleveren.

De druivenrassen voor de rode wijn zijn grenache (tot 80%), syrah en mourvèdre (beiden samen voor minstens 15%). Daarnaast zijn alle rassen van de Rhône toegelaten, met uitzondering van carignan, tot een maximale verhouding van 25% van het assortiment.

De druivenrassen voor de rosé wijn zijn grenache (tot 80%). Daarnaast zijn alle rassen van de Rhône toegelaten, met uitzondering van carignan, tot een maximale verhouding van 25% van het assortiment.

De Wijnen

De rode wijnen hebben een weelderige kleurspiegel, glanzend, zongestoofd. Ze hebben een boeket van fruit en kirsch in hun jeugd, en wilde nuances van kreupelhout nadien. Ze hebben een zeer sterke structuur, zijn evenwichtig en hebben een krachtige smaak met veel tannines. De rode wijnen moeten heersen over de gehele maaltijd, ze passen dus perfect bij wild, rood vlees en ragouts. De rode Gigondas verdraagt geen enkele andere rode wijn na zichzelf. Het zijn grote bewaarwijnen die langzaam rijpen.

De rosé wijnen hebben een intense kleur en hebben aroma’s van amandelen, rood fruit en kruiden. Ze zijn verleidelijk en gul in de mond en moeten vroeg na de botteling gedronken worden.

Na de oogst laat men de blauwe druiven lang inweken, terwijl deze hierbij slechts voor de helft worden gekneusd. Macération carbonique wordt bij de rode wijn meestal niet toegepast omdat daardoor het specifieke karakter van de wijn verloren gaat en het alcoholgehalte te hoog kan worden. De gisting duurt 1-2 weken, soms worden de gebruikte rassen tegelijk vergist, maar in het algemeen vinifieert men ze apart. Na de gisting worden de wijnen pas vermengd. Steeds wordt malolactische gisting na de alcoholische gisting toegepast tot het voorjaar. Daarna worden de wijnen opgelegd op oude eiken vaten of foeders. De duur van de eikenopslag is zeer variabel van enkele maanden tot zelfs veertien maanden toe. Worden nieuwe vaten gebruikt dan duurt de opslag relatief kort. Na de opslag worden de wijnen gebotteld en blijven dan nog enkele jaren in opslag voordat verkoop plaatsvindt.

Klimaat

Zuidelijk, warm en droog; 2.800 uren zonneschijn per jaar. De mistral is de overheersende wind.

Terroir

Rivierafzettingen van rode grindhoudende klei op hellingen en uitgestrekte terrassen.