Met de Vinoquelijn waagt de Bortoli zich op de nichemarkt: de wijnen zijn gemaakt van variëteiten uit de Oude Wereld die slechts mondjesmaat voorkomen Down Under. De oplage is telkens erg beperkt, wat het exclusieve karakter van de wijn nog versterkt. De naam vinoque is goed gekozen en is keukenlatijn voor ‘welke wijn?’, een epitheton ornans dat triggert om nobele onbekenden te leren kennen. De gamaydruif maakt furore in de Beaujolais, waar de druif resulteert in soepele , erg fruitige wijnen die meestal jong op hun best zijn. Deze Australiër leunt echter dichter aan bij de Franse grand crus, die wat gelaagder zijn en ook meer bewaarpotentieel hebben. De wijn rijpte gedurende 8 maanden in reeds gebruikte eiken vaten en door die houtopvoeding onderscheidt hij zich van zijn soms matige Franse broertjes.

Zoals gebruikelijk een paarse schittering in het glas en een hele fruitmand in de neus: de typische rijpe banaan is van de partij, maar ook pruimpjes, rijpe aardbeien en ander rood fruit zijn op het appel. Het bouquet wordt compleet door een even verrassend als prominent aanwezig kruidentuiltje. De mondopening wordt gekenmerkt door een karakteristieke sappigheid en fruitigheid, met heel veel rijpe zwarte kersen en bessen. Vaak eindigt het hier, maar deze gamay schakelt een paar versnellingen hoger: in het middenstuk vinden we gedroogde veenbes, maar ook munt en anijs en een subtiele eiktoets. Aardse tannines zorgen voor een heerlijke finale van een wijn die veel meer is dan een makkelijke dorstlesser of een begeleider van charcuterie. Nu al op dronk en bijzonder levendig, maar perfect houdbaar voor een jaar of vijf. Zeker proberen , vooral wanneer je huivert bij de gedachte aan beaujolais!