De sauvignondruiven hebben het zwaar te verduren op de zuidwestelijk geörienteerde helling van de Schapenberg: de wind geselt de stokken met de regelmaat van de klok, waardoor het rendement erg laag blijft. Survival of the fittest dus, waarbij alleen topdruiven de uitdagingen van Moeder Natuur aankunnen: een zeer beperkte kwantiteit, een uitzonderlijke kwaliteit. De ondergrond van zandsteen zorgt voor een ideale afwatering en fungeert ook als appeltje voor de dorst als droogte dreigt. De druiven werden voor dag en dauw koel geplukt, om de smaakrijkdom te bewaren. Door de trossen zachtjes in hun geheel te persen werd het sap vrijgemaakt, waarna het een etmaal platte rust kreeg om te stabiliseren. De gisting kwam op gang zonder ingrijpen van de wijnmaker: gedurende een half jaar gistte de wijn erg langzaam en drie extra maanden sur lie zorgden voor bijkomende complexiteit. Het bouquet is eerder Frans dan Nieuw-Zeelands: geen exotische weelderigheid hier, wel strakke citrus en een onmiskenbare Zuid-Afrikaanse handtekening dankzij een streep fynbos. Fynbos is een verzamelnaam voor de diverse vegetatie in de Kaapregio, gekenmerkt door struiken die met hun fijne stammen niet kunnen fungeren als bouwhout. Rooibos is de bekendste struik en ook de sierplanten aloe en pelargonium doen bij heel wat mensen een belletje rinkelen. In de mond een heerlijk strakke wijn, met mooi getemde zuren en een lichte romigheid door de rijping op de gistcellen. In de afdronk zorgt een sublieme mineraliteit voor een lange surprise act. Een heerlijk harmonieuze wijn, die – atypisch voor de druif- de tand des tijds perfect kan doorstaan.